جدول جو
جدول جو

معنی علقمه عبدری - جستجوی لغت در جدول جو

علقمه عبدری
(عَ قَ مَ یِ عَ دَ)
ابن طلحه بن ابی طلحه. از صحابه است و در واقعۀ یرموک شهید شد. (از الاصابه ج 4 قسم اول ص 264). در متون اسلامی، صحابی به معنای شخصی است که با پیامبر ملاقات کرده و مسلمان شده و در این ایمان تا پایان عمر ثابت مانده است. این افراد از منابع اصلی احادیث نبوی به شمار می آیند و اغلب در منابع اهل سنت مورد احترام ویژه قرار دارند.
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(عَ قَ مَ یِ مِ)
ابن علاثه بن عوف بن أحوص بن جعفر بن کلاب بن ربیعه بن عامر بن صعصعه. صحابی است و در دورۀ جاهلیت از بزرگان قوم خود بود. وی برای گرفتن میراث ابوعامر راهب بنزد قیصر رفت ولی قیصر آن را به کنانه بن عبد داد. علقمه پس از اسلام آوردن، در عهد ابوبکر مرتد شد و به شام رفت. و دوباره به اسلام بازگشت و عمر بن خطاب ولایت حوران را بدو داد و وی در آنجا درگذشت. وفات او را حدود سال 20 هجری نوشته اند. و حطیئه قصیده ای در مدح وی دارد. (از الاصابه ج 4 قسم اول ص 265) (از الاعلام زرکلی)
لغت نامه دهخدا
(عَ قَ مَ یِ عَ بَ)
ارث مخضرم. وی در واقعۀ فحل در اوایل فتح شام شرکت داشت. و چند بیت شعر نیز به او نسبت دهند. (از الاصابه ج 5 قسم سوم ص 111)
لغت نامه دهخدا